కొన్ని నెలల క్రితం నేనొకసారి టెన్నిస్ ఆడడానికి మా ఇంటి దగ్గర్లో, ఒక పార్క్ లోనున్న టెన్నిస్ కోర్టుకెళ్ళాను. ఉన్నవే రెండు కోర్టులు. ఒకదాంట్లో తెల్లవాళ్ళు గ్రూపొకటి , దాదాపు ఐదారుగురు, వంతులవారీ గా ఆడుకుంటున్నారు. రెండవదాంట్లో మన భారతీయ మిత్రులు ఇద్దరు ఆడుతున్నారు. నేను, నాతోపాటు వచ్చిన నా స్నేహితుడు దాదాపు నలభై నిముషాలు వేచిఉన్నాం. మన భారతీయ మిత్రులు అరివీర భయంకరం గా తమ టెన్నిస్ ప్రావీణ్యాన్నంతా మాకు చూపిస్తున్నారు గానీ, తోటి వాళ్ళు వేచి యున్నారు కదా వాళ్ళకి కూడా అవకాశం కలిగిద్దాం అనే కనీసపు ఆలోచన కొరవడింది. మనుషుల మీద మరీ అంత చులకన భావం ఏమిటి అని నాకైతే చిరాకు వేసింది. చివరికి మమ్మల్నిఎంతో సేపు నుంచి గమనిస్తున్న ఆ రెండవ కోర్టు వారు మేము వారిస్తున్నా వినకుండా మాకోసం కోర్టు ఖాళీ చేసి ఆడుకోండంటూ చెప్పి వెళ్ళిపోయారు. రెండు విధాలా తల కొట్టేసినట్లైంది నాకు. మనవాళ్ళు అందరూ ఇలా ఉంటారు అని అనటం నా మూర్ఖత్వమే అవుతుంది. కాని ఇలాంటి పోకడలు ఎంత చిన్నవయినా, సంఖ్యలో తక్కువైనా, ప్రస్తుత పరిస్థితుల్లో వాటి ప్రభావం తిరిగి మనమీద చాలా ఎక్కువ ఉంటుంది అనేది నా అభిప్రాయం.
ప్రపంచం మారిపోతోంది. ఒక పదేళ్ళ క్రితం ఉన్న పరిస్థితులకీ, ఇప్పటికీ, ఆలోచనల్లో చాలా మార్పులొచ్చాయి. ఏ దేశాన్ని చూసినా అసహనం రాజ్యమేలుతోంది. పరిధిలు కుచించుకు పోతున్నాయ్. మొన్న నాతో బాగా చనువుగా ఉండే మా మానేజరు ఏదో విషయంలో మాట్లాడుతూ అసలు మీ భారతీయులు ఈ దేశంలో ఉన్నారంటే it is just becoz of your brains అన్నాడు. పైకి అది మెప్పుకోలు లా ఉన్నా ఆ సందర్భాన్ని బట్టి అది ఒకరకమైన నిరసన. ఆ తరువాత అలా నోరు జారినందుకు తను కొద్ది గా నొచ్చుకొన్నాడు కూడా. అసంకల్పితంగా,మాటల్లో ఆయన మనసులోని భావం అలా బయటికి వచ్చింది. ముఖ్యం గా 9/11 తరువాత వాళ్ళ దృక్పధం లో చాలా మార్పు వచ్చింది. ఇప్పుడు ఒక అరబ్(ముస్లిం) ని చూస్తే వాళ్ళ నొసలు ముడిపడుతున్నాయి. ఈ TV, రేడియో టాక్ షోల ప్రభావమేమో మరి, బయటి దేశం నుంచి వచ్చిన వాళ్ళని ఇంతకి ముందులా మనఃస్పూర్తిగా ఆహ్వానించలేక పోతున్నారు. బయటి వాళ్ళు ఇక్కడికి వచ్చి తమ ఉద్యోగాల్ని, తద్వారా తమ నోటికాడ కూడుని లాగేసుకుంటున్నారనే ఒకరకమైన భావం వీళ్ళని స్థిమితపడనివ్వటంలేదు. అవుట్ సోర్సింగ్ అంటేనే ఇంతెత్తున ఎగిరి పడుతున్నారు. పులి మీద పుట్ర లా ఈ ఎకానమీ. ఇటువంటి పరిస్థితుల్లో మరింత జాగరూకతతో మెలగవలసిన బాధ్యత మనదే. మన ప్రవర్తన, మనంవేసే ప్రతి అడుగూ, మనం మాట్లాడే ప్రతి మాటా మనదేశంలో ఉన్న 100కోట్ల పైచిలుకు భారతీయులకు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తుందనే స్పృహ ఎల్లవేళలా ఉండాల్సిన అవసరం ఉంది. "వీళ్ళందరూ ఇంతే" అనే నిరసనతో కూడిన అభిప్రాయాన్ని వీళ్ళకు కలగనివ్వకూడదు.
ప్రపంచం మారిపోతోంది. ఒక పదేళ్ళ క్రితం ఉన్న పరిస్థితులకీ, ఇప్పటికీ, ఆలోచనల్లో చాలా మార్పులొచ్చాయి. ఏ దేశాన్ని చూసినా అసహనం రాజ్యమేలుతోంది. పరిధిలు కుచించుకు పోతున్నాయ్. మొన్న నాతో బాగా చనువుగా ఉండే మా మానేజరు ఏదో విషయంలో మాట్లాడుతూ అసలు మీ భారతీయులు ఈ దేశంలో ఉన్నారంటే it is just becoz of your brains అన్నాడు. పైకి అది మెప్పుకోలు లా ఉన్నా ఆ సందర్భాన్ని బట్టి అది ఒకరకమైన నిరసన. ఆ తరువాత అలా నోరు జారినందుకు తను కొద్ది గా నొచ్చుకొన్నాడు కూడా. అసంకల్పితంగా,మాటల్లో ఆయన మనసులోని భావం అలా బయటికి వచ్చింది. ముఖ్యం గా 9/11 తరువాత వాళ్ళ దృక్పధం లో చాలా మార్పు వచ్చింది. ఇప్పుడు ఒక అరబ్(ముస్లిం) ని చూస్తే వాళ్ళ నొసలు ముడిపడుతున్నాయి. ఈ TV, రేడియో టాక్ షోల ప్రభావమేమో మరి, బయటి దేశం నుంచి వచ్చిన వాళ్ళని ఇంతకి ముందులా మనఃస్పూర్తిగా ఆహ్వానించలేక పోతున్నారు. బయటి వాళ్ళు ఇక్కడికి వచ్చి తమ ఉద్యోగాల్ని, తద్వారా తమ నోటికాడ కూడుని లాగేసుకుంటున్నారనే ఒకరకమైన భావం వీళ్ళని స్థిమితపడనివ్వటంలేదు. అవుట్ సోర్సింగ్ అంటేనే ఇంతెత్తున ఎగిరి పడుతున్నారు. పులి మీద పుట్ర లా ఈ ఎకానమీ. ఇటువంటి పరిస్థితుల్లో మరింత జాగరూకతతో మెలగవలసిన బాధ్యత మనదే. మన ప్రవర్తన, మనంవేసే ప్రతి అడుగూ, మనం మాట్లాడే ప్రతి మాటా మనదేశంలో ఉన్న 100కోట్ల పైచిలుకు భారతీయులకు ప్రాతినిధ్యం వహిస్తుందనే స్పృహ ఎల్లవేళలా ఉండాల్సిన అవసరం ఉంది. "వీళ్ళందరూ ఇంతే" అనే నిరసనతో కూడిన అభిప్రాయాన్ని వీళ్ళకు కలగనివ్వకూడదు.
